از غارهاي ديگر رشته كوه هاي سفيد خاني، غار عين هو دررشته كوه رو به روي روستاي رباط را مي توان نام برد كه مدخل آن بسيار باز و ارتفاع آن بسيارزياد است، اما عمق كمي دارد.
اين غار در نزديكي قريه چهره قان از روستاهاي بخش وفس شهرستان اراك در دل كوهي موسوم به "قوزي شلاق" واقع شده است. اين غار داراي دو دهانه در ارتفاع 8 متري ويك دهانه در ارتفاع 0ا متري از سطح زمين است كه دسترسي به آن ازطريق نردبان ميسر مي باشد. اين غار در واقع يك دخمه يا "استودان" است و به استو دان هاي موجود در فارس و اطراف تخت جمشيد شباهت دارد.
اين غار در نزديكي روستاي هيزدج در دامنه هاي شمال غربي كوه "قوزي قشلاق" واقع شده وبا غارقلعه جوق بيش از 6كيلومتر فاصله دارد. دهانه غار به قلعه مخروبه اي بازمي شود. آنچه بيش ازهمه دراين نقطه وشايد درسرتاسرغارديدني وقابل توجه است آويزهاي آهكي شگفت انگيزي است كه از بدنه وسقف غار آويخته شده و صاف و صيقلي است. در فاصله 80كيلومتري از دهانه غار، مدخلي كوچك وجود دارد كه درپشت آن آب انبار بزرگي باگنجايش 40000 ليتر آب قراردارد كه آب آن ازشكاف هاي بالايي كوه تامين مي شود.
قلعه حاج وكيل از ديگر بناهايي است كه محل استقرار كارگاه هاي قالي بافي كمپاني آمريكايي زيگلر بوده است. در آن زمان قالي هايي كه عمدتاً به قالي ساروق معروف است در اراك بافته مي شد و به خارج از كشور صادرمي گرد يد. قسمت عمده اين بنا تخريب شده و تنها قسمت مسكوني آن باقي مانده است
اين منطقه درجنوب شرقي استان اصفهان و مركزي واقع شده است. به نحوي كه يك سوم اين منطقه جزو استان مركزي محسوب مي شود. مديريت وحفاظت منطقه به عهده اداره كل حفاظت محيط زيست استان اصفهان است.اين منطقه نيز مانند هفتاد قله از نظر گونه هاي مختلف وحوش وگياهان داراي ازرش هاي تفرجگاهي جائز اهميت است
منطقه حفاظت شده هفتاد قله با مساحتي معادل 82125 هكتار، در محدوده شهرستان هاي اراك و محلات و ناحيه كوچكي از شهرستان خمين واقع شده است. اين منطقه از شمال به مراتع قوچك، از غرب و شمال غربي به جاده آسفالته تهران - جنوب كشور، از جنوب غربي به دشت امام آباد،از جنوب به ارتفاعات انجدان، چنار و بزيجان و از شرق به ارتفاعات شانق و تپه ماهورهاي ورين،كهك و دره چاه مولا محدود مي شود. اين منطقه شامل مجموعه اي از ارتفاعات ،تپه ماهورها و دشت هايي با پوشش استپي است و زيستگاه سه گونه از مهم ترين پستانداران بومي يعني كل و بز، قوچ وميش و آهو است. علاوه بر اين، مناطتي كوهستاني آن داراي گونه هاي كمياب گياهان وحشي است كه در حفظ و حرا ست خاك و تشكيل سفره هاي آب زيرزميني اثربه سزايي دارد و در صورت ازبين رفتن اين نوع پوشش ، خاك فرسوده شده و در نتيجه سيل به وجود مي آيد كه در تخريب سيستم هاي آبي نقش مهمي داردو خسارات جبران ناپذيري به اقتصاد محلي وارد مي كند. هفتاد قله مجموعه اي كوهستاني است كه از شمال به جنوب كشيده شده است.اين كوه داراي هفتاد برآمد گي يا قله است كه هر يك نام مخصوصي دارد وتصور مي شود، وجه تسميه هفتاد قله نيز به همين موضوع مربوط مي گردد. اين منطقه به دليل امتيازات خاص و وفور حيوانات وحشي قابل شكار از قديم جزءشكارگاه هاي مشهور ايران محسوب مي شده و بسيار مورد توجه سلاطين به خصوص در دوران قاجار بوده است و به همين علت تإ سال 1349 از نظر حيات وحش و پوشش گياهي بسيارفقير شده بود، لذا همراه چند منطقه ديگر به عنوان منظقه ممنوعه اعلام و قرق شد.در سال 1353 به علت نياز منطقه به توسعه، نواحي وكوههاي انجدان، لته در، سله بهر، سراب ازنا، برآفتاب هاي كارچان وآقايي به منطقه اضافه و به عنوان منطقه حفاظت شده هفتاد قله اعلام گرديد. اين امر موجب بهبود وضع مراتع و حيات وحش منطقه شد،ولي در سال هاي 1357 و1358 به علت درگيري دولت و نيروهاي مرد مي با مسائل انقلاب ،اين منطقه همچون ساير مناطق مورد تخريب وتجاوز سودجويان قرار گرفت وضمن نابودي نسل آهو،تعداد پستانداران وحشي در منطقه نيز به شدت كاهش يافت. با اين حال از سال1359 تلاش مامورين سازمان حفاظت محيط زيست و همكاري مقامات اجرايي و قضايي ، ازاين تجاوزات جلوگيري به عمل آمده است. اين منطقه زمستان هاي سرد و تابستان هاي معتدل دارد و متوسط بارندگي آن در حدود250 ميلي متر است ، ولي به علت صخره اي بودن منطقه زياد برفگير نيست. برودت هوا نيز در زمستان هاي سرد گاهي به 30 درجه زير صفرمي رسد، در صورتي كه تابستان هادرمدخل دره ها، دماي هوا گاهي به 38 درجه بالاي صفر مي رسد.