اين قلعه نزديك روستاي جعفر آباد در شمال شرقي ورامين قرار دارد. ارتفاع متوسط ديوار فلعه 12 متر است و در اطراف قلعه به فاصله 100 متر سنگر هايي قرار دارد. اين قلعه به شكل مستطيل و مصالح آن از خشت و گل است و در نوع خود يكي از برزگ ترين قلعه هاي ايران به شمار مي رود
برج ارامگاهي علاءالدين به صورت يك بناي منفرد در شمال مسجد جامع در كنار ميدان اصلي ورامين واقع است. برخي از متون اين برج را علاءالدين نيز ناميده اند. از نظر تاريخي بر مبناي آنچه در كتيبه بنا ذكر شده علاالدوله صاحب بقعه در چهارم صفر سال 675 ه ق در زمان سلطنت ايلخان مغول فوت شد و تاريخ اتمام آرامگاه سال 688 ه ق مقارن سالهاي آخر سلطنت ارغون خان بود. چنان كه از كتب انساب بر مي آيد، نسب او به امام سجاد(ع) مي رسد.
عمارت بادگير از بناهاي دوره فتحعلي شاه است كه در دوره ناصرالدين شاه دچار تغييرات و تصرفات عمده اي شد. اين عمارت داراي تالار بزرگي است كه ارسي ها، ستون ها، ديوارها و سقف آن با نقاشي، زرنگاري، آينه كاري، گچ بري، منبت كاري و مرمر پوشيده شده است و يكي از تالار هاي پر كار و زيبا و جالب به شمار مي رود. در زير اين تالار حوض خانه وسيعي قرار دارد كه در چهارگوشه آن، چهار بادگير بلند با كاشي هاي معرق آبي، زرد و سياه با قبه هاي زرين قرار گرفته و هواي حوض خانه، تالار و اتاق ها را به خوبي خنك مي كند.
آخرين بنا در ضلع شمالي، عمارت خوابگاه جديد است كه در سال 1329 به جاي نارنجستاني كه در اوايل حكومت رضا شاه تخريب شده بود. احداث شد و پيش از انقلاب محل اقامت سران كشورهاي خارجي بود.
در سمت غرب تالار آينه، تالار سلام(تالار موزه) احداث شده است. فكر ايجاد موزه پس از نخستين سفر ناصرالدين شاه به اروپا در سال 1290 ه ق در ذهن او شكل گرفت. از اين رو پس از بازگشت به ايران دستور تخريب عمارت خروجي را صادر كرد و به جاي آن ساختمان گلستان جديد، شامل تالار آينه و اتاق موزه ساخته شد. در اوايل تاسيس اتاق موزه علاوه بر نمايش آثار هنري ايران و اروپا و هدايايي كه سلاطين كشورهاي خارج براي شاهان ايران فرستاده بودند و اسلحه، زره شاهان سابق، آثار تاريخي، تابلو ها، گلدان ها و چلچراغ ها، ساعت ها، مجسمه ها و ... قسمت اعظم جواهرات پياده و اشيا وصله هاي جواهرنشان نيز در اين تالار در معرض تماشا گداشته بود. پس از سرقت سال 1309 ه ق از جواهرات تخت طاووس و نيز واقعه تحريم تنباكو كه در جريان آن مردم براي دادخواهي به داخل ارگ ريختند، ناصرالدين شاه بيمناك شد و سرداب محكمي را در عمارت خوابگاه بنا كرد و جواهرات را به آنجا منتقل ساخت. پس از انتقال تخت طاووس و و تخت نادري و نيز صندلي مرصع محمد شاه از تالار به اتاق موزه، مراسم سلام هاي خاص و رسمي در اين تالار برگزار مي شد. اين امر موجب نامگذاري تالار به نام تالار سلام شد. در سال 1345 به سبب برگزاري مراسم تاجگذاري در اين تالار ، ساختمان ان تعمير و موزه آرايي آن به طور كلي دگرگون شد و به شكل امروزي درآمد. از اشياي گرانبهايي كه در حال حاضر در اين تالار نگه داري مي شود. بايد به تخت طاووس و صندلي مرصع محمدشاه اشاره كرد. در طبقه زيرين تالار سلام ، حوض خانه وسيعي قرار دارد كه امروزه به دو بخش تقسيم شده است؛ بخش شرقي به نام تالار مخصوص به نمايش هنرهاي ظريفه ايران در دوره قاجار، و بخش غربي آن با نام نگارخانه براي ارايه آثار نقاشي هنرمندان ايران در دوره قاجار اختصاص يافته است. در سمت شرق تالار آينه، تالار عاج يا سفره خانه و سپس عمارت برليان قرار دارد كه پيش از انقلاب محل پذيرايي از مهمانان خارجي و برگزاري ميهماني هاي رسمي بود، و در حال حاضر به نمايش اشياء ظروف، گلدان ها و ... اختصاص يافته است. در حوضخانه زير عمارت سفره خانه نيز تابلو هاي نقاشي به نمايش گذارده شده است.