اين غار در نزديكي گچسر حد فاصل استان تهران و مازندران قرار دارد و از عجايب غارهاي چهان به شمار مي آيد. زمستان هاي گرم و تابستان هاي بسيار سرد دارد و داراي قنديل هاي آهكي و يخي است
بناي برج رسكت (واقع در روستاي رسكت از بحش دو دانگه) درآغاز قرن پنجم هجري قمري ساخته شد. اين برج شامل بدنه آجري و گنبد است كه حد فاصل قسمت فوقاني بدنه و آغاز گنبد آن تزئينات مقرنس كاري شده است و دو كتبيه آجري به خط پهلوي ساساني و خط كوفي در روي آن به چشم مي خورد .
اين كوه ها دو رشته كوه فرعي از البرز مركزي را تشكيل مي دهند و مرتفع ترين بخش جبال البرز محسوب مي شوند. رشته شمالي پس از تشكيل گردنه كهو (سفيد آب ) در شمال قريه گرمابدر از توابع رودبار قصران به دو رشته شمالي غربي وجنوب شرقي منشعب مي شود كه بخش شمال غربي آن با تشكيل قلل تخت خرس و سه سنگ، در جهت غرب امتداد مي يابد و قله عظيم دماوند را پديد مي آورد. بخش جنوب شرقي آن نيز پس از امتداد در دشت لار، قلل معروف هفت سران را بوجود مي آورد. بخش جنوبي اين كوه ها كه همان خط الرأس اصلي است، در جنوب دشت لار امتداد دارد و پس از تشكيل قلل مهرچال ، آتشكده ، ريزان،سياه چال و ماز در جهت شمال شرقي به كوه هاي خنسك و شادكوه متصل مي شود.
اين مجموعه در روستاي فرح آباد در 28 كيلومتري شمال ساري، نزديك درياي مازندران واقع شده است و در عهد سلاطين صفوي مخصوصاً در زمان شاه عباس كبير و از مهم ترين بنادر شمال ايران و مركز مبادلات تجاري محسوب مي شد. به همين دليل كاخ سلطنتي ، مساجد، مدارس ، بازار، حمام،پل وباغ در آن احداث بود پس از مدتي از سال نيز محل سكونت و تفرجگاه سلاطين صفويه بود. متأسفانه بر اثر بي توجهي اهالي و دولت هاي وقت و غارت آن به وسيله يك دسته از قزاقان شورشي تزاري به سركردگي "استپان رازين " اكثر آثار گران بها و ابنيه مهم آن تخريب شد و فعلاً تنها خرابه هاي مسجد، مدرسه، پل و ديوارهاي دژ سلطنتي آن باقي مانده كه چيزي جز تأثرو حسرت به بارنمي آورد. آثار به جا مانده كه مجموعه اي را تشكيل مي دهند در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است. از اين مجموعه تنها ساختمان مسجد (يا مدرسه) تا اندازه اي ازگزند روزگار مصون مانده كه به شيوه چهار ايواني است و داراي حياط مركزي است. اين بنا به دستور شاه عباس كبير در سال 1021 هجري قمري ساخته شد. در قسمت جنوبي آن محرابي است كه در طرفين آن شبستان هايي وجود دارد. همچنين گنبدي دو جداره برخي از ايوان جنوبي آن استوار شده است. بناي مسجد فرح آباد از نقطه نظر ويژگي هاي معماري، تعدد و فراواني اتاق ها و حجره هاي جبهه هاي شرقي ، غربي و شمالي قابل توجه است و به احتمال زياد به عنوان مدرسه مورد استفاده قرار مي گرفته است. ساختمان مسجد (مدرسه) فرح آباد كه درگذشته به صورت مخروبه اي بود، پس از انجام تعميرات اساسي، امروزه در وضعيتي بهتر قرار گرفته و داراي جاذبه و ارزش وهاي سياحتي است.
اين بنا در محله چنار بن ساري واقع شده و بناي اوليه آن به نوشته منابع تاريخي ، در سال 144 ه.ق به دست ابوالخصيب – والي عرب طبرستان- ساخته شده و به روايت ديگر توسط يحيي بن يخي بنيان نهاده شده وتوسط مازيار بن قارن به اتمام رسيده است. بناي كنوني مسجد شامل حياطي چهارگوش ، ايوان و شبستان هايي است كه در دوره هاي اخير شكل گرفته است.
اين كوه ها در جهت شرقي – غربي امتداد دارند و عريض ترين بخش جبال البرز را تشكيل مي دهند . قلل عمده اين قسمت عبارتند از : خلنو، وزوا، جاستون، خرسنگ، تيزكوه در خط الرأس اصلي وقلل آزادكوه، كلون بسته ،هرزه كوه، سياه غار و قوقونچال كه در يال هاي انشعابي قرار گرفته اند و داراي برف و يخچال هاي دائمي هستند. اين كوه ها عمدتاً در خارج از مرزهاي استان مازندران قرار دارند و كوه هاي استان تهران و استان قزوين متصل مي شوند.