اين زيارتگاه كه در جنوب شرقي شهر شيراز قرار دارد,بارگاه حضرت سيد علاالدين حسين برادر شاهچراغ است كه در اواخر قرن دوم هجري و اوايل قرن سوم , هنگامي كه براي ديدار برادر خود امام رضا از راه شيراز عازم توس بود در شيراز شهيد وبه خاك سپرده شد. بناي روي مقبره در آغاز در زمان قتل خان والي فارس ساخته شده ولي بناي اساسي ترئينات ,كاشي كاري و گنبد سازي آن در زمان صفويه صورت گرفته است .
به عنوان يكي از زيباترين باغهاي ايران در استان فارس قرار دارد. وجه تسميه اين باغ عمارت و باغي بزرگ است كه به فرمان شداد پسر عماد فرمانرواي عربستان جنوبي به منظور رقابت با بهشت ساخته شد. اين باغ با انواع گلهاي زينتي و گونه هاي گياهي, باغ گياه شناسي دانشگاه شيراز است .
اين باغ درشمال شهر شيراز در دامنه كوه بابا كوهي قرار گرفته است. اساس اوليه بنا در سال 480 هجري به همت اتابك قراچه گذارده شد و به نام تخت قراچه موسوم است. در زمان آقا محمد خان قاجار (1260هجري) محوطه و بناي جديدي احداث كردند كه به تخت قاجار معروف است. در حال حاضر اين باغ قسمتي از يك پادگان نظامي است .
در شهر شيراز در كنار خيابان دروازه قرآن باغي به نام جهان نما كه از آثار بازمانده از دوران كريمخان زند مي باشد وجود دارد . ديوار آجري با نماي ساده آن از بيرون نمايان است و درون آن باغ وعمارتي نظير عمارت كلاه فرنگي با چهار حوض و محوطه اي وسيع كه شبيه باغ موزه پارس است , قرار دارد
چهل تن بقعه اي است كه در خيابان چهل مقام و 200 متري جنوب هفت تن و در شمال دانشكده ادبيات و آرامگاه حافظيه قرار گرفته است. در اين بقعه چل قبر كوچك در دو رديف 20 تايي در كنار هم جاي گرفته ند. اين چهل قبر مربوط به چهل نفر درويش است كه در زمانهاي گذشته در اين مكان كه به صورت باغي مصفا بوده زندگي مي كرده و مشغول عبادت بوده اند و چون هركدام وفات مي يافته ديگران او را دفن كرده تا بدين ترتيب كه هر 40 نفر به تدريج دار فاني را وداع مي گويند و قبورشان در كنار هم در ضلع شرقي حياط در كنار ديوار قرار گرفته است. اين سنگها فاقد نوشته هستند و در بين دو رديف آنها باغچه كوچكي است كه در آن گل مي كارند. در سال 1257 ه.ق به دستور معتمدالدوله فرهاد ميرزا قاجار-حاكم وقت فارس چهل سنگ قبر موجود به يك اندازه بريده شده و بدون هيچگونه نوشته اي بر روي مزارها به موازات هم گذاشته شد. در آرامگاه چهل تنان علاوه بر چهل قبر گمنام،دو عارف و اديب شيراز به نامهاي شيخ ابواسحق معروف به شيخ اطعمه(متوفي 830 ه.ق) شاعر، و حشمت شيرازي (1369 ه.ق مساوي با 1330 ه.ش) نيز به خاك سپرده شده اند.
اين باغ يكي از باغهاي تاريخي شيراز است كه در نزديكي آرامگاه سعدي واقع شده است . سابقه آباداني و رونق باغ دلگشا به دوران پيش از اسلام و به دوره حكومت ساسانيان نسبت داده مي شود. اين باغ 7/5 هكتار مساحت دارد و هم اكنون از گردشگاه هاي ديدني شيراز است . آبي كه از چشمه قنات آرامگاه سعدي جاري است، اين باغ را مشروب مي سازد. تمام اين باغ با درختان نارنج پوشيده شده است. باغ دلگشا در دوره صفويه از باغهاي معروف شيراز به شمار مي آمده است. عمارت ارزنده اي از زمان قاجاريه در ميان اين باغ ديده مي شود.