چشمه عبدل{كنگاور}
چشمه عبدل از چشمه هاي قديمي كنگاور است كه از دامنه رشته تپه هايي كه در شمال كنگاور است سرچشمه مي گيرد . اين چشمه محله چشمه عبدل را مشروب مي نمايد . قلعه امان الله خان اصلاني از شاخه هايي از اين قنات مشروب مي شده است .
چشمه عبدل از چشمه هاي قديمي كنگاور است كه از دامنه رشته تپه هايي كه در شمال كنگاور است سرچشمه مي گيرد . اين چشمه محله چشمه عبدل را مشروب مي نمايد . قلعه امان الله خان اصلاني از شاخه هايي از اين قنات مشروب مي شده است .
چشمه صيفور در 2 كيلومتري شمال شرقي كنگاور در محلي بسيار باصفا كه از اين چشمه مشروب مي شود ، قرار دارد . اطراف اين چشمه به علت زيبايي هاي طبيعي ، محل تفريح و گردش اهالي كنگاور است .
در شمال غربي كنگاور رو به روي تپه برج ، تپه ديگري است كه منبع آب آشاميدني شهر كنگاور بر سطح آن برپا شده است . سطح تپه به وسيله حفاران غير مجاز كندوكاو شده و ظروف سفالي و شيشه اي بسيار به دست آمده است . در اين تپه نيز در سال 1351 پس از چند ترانشه آزمايشي ( گمانه ) و برداشت خاكهاي سطحي به قبوري صخره اي مستطيل شكل برخورد شد . اين قبور به وسيله تخته سنگهاي بزرگ بسته شده بودند . در يكي از آنها هنگام خاكبرداري يك شيشه كوچك بسيار نفيس و خوش تراش شبيه به عطردان به دست آمد كه سطح آن را پوششي مانند صدف تيره پوشانده بود .
در شمال غربي روستاي گودين از توابع بخش مركزي كنگاور تپه بيضي شكل بسيار بزرگي قرار دارد كه از زمين هاي مجاور حدود 29 متر بلندتر است . كايلر يانگ استاد دانشگاه تورنتو در سال 1344 ه. ش اولين ترانشه را در اين تپه به عمل آورد . تپه گودين از نظر تحقيق درباره چگونگي تمدن هاي موجود منطقه و مقايسه آن با ساير تمدن هاي كهن حائز اهميت بسيار است .
در مجاورت خانه هاي روستاي رستم آباد در 13 كيلومتري شمال شرقي كنگاور تپه باستاني بزرگي قرار دارد . اشياي اين محل به اوايل هزاره دوم قبل از ميلاد تعلق داشته و با آثار نهاوند مرتبط است . در اوايل هزاره اول قبل از ميلاد طايفه اي از كاسي ها به اين حدود دست يافته اند و اين اولين مرتبه است كه آثار دوره كاسي ها در اين حوالي كشف شده است . در سالهاي اخير اشياي مفرغي قابل ملاحظه اي به طور تصادفي از اين تپه كشف شده است .
در شمال كنگاور چند تپه باستاني باقي مانده است كه معروف ترين آنها تپه جودا نام دارد . طبق گفته اهالي چون در سالهاي دور قبرستان يهوديان در اين تپه قرار داشت ، بدين نام معروف شده است . سفال هاي شكسته لعابدار فراوان در سطح تپه و زمين هاي اطراف آن ديده شده است . سطح تپه توسط حفاران غير مجاز كند و كاو شده است . اين تپه در سال 1351 از سوي يك هيئت باستان شناسي حفاري شد و در جريان آن تعدادي قبر در عمق هاي متفاوت پديدار شد .