اين بقعه در محله خواهر امام رشت واقع شده است. سردرِ حياط بقعه، با آجرهاي لعابدارچيده شده و ابياتي به تاريخ ۱۲۹۰ ه.ق بر آن حك شده است. بر سمت چپ درِ بقعه خواهر امام، كتيبه سنگي متعلّق به دوره ناصرالدين شاه در مورد معافيت مالياتي نانوايان به تاريخ ۱۲۷۲ ه.ق نصب شده است.
اين بقعه در دهكده شاه ميل لرزان خطبه سرا واقع و مدفن امام سلطان محمود شاه دينوري از اولاد زين العابدين (ع) است. اين بقعه به دليل لرزش ستون چوبي از جنس صندل كه در اتاق حرم قرار دارد و داراي لرزش است، چنين نام گرفته است. اتاق آرامگاه در وسط قرار دارد و ايوان هايي در اطراف آن واقع است. اتاق آرامگاه در وسط قرار دارد و ايوان هايي در اطراف آن واقع است. اتاق حرم از داخل هشت ضلعي و داراي گنبدي است كه در داخل آن آيات قرآني نوشته شده است. در قسمت بالاي گنبد نقش ترنج 18 قسمتي ديده مي شود. صندوق بقعه داراي گره چيني مشبك حصيري و طرح هاي حكاكي است. از تزئينات بنا مي توان از ستون هاي چوبي يخ زده و سر ستون دار نام برد. زنجير و قنديل بقعه از كارهاي چوبي منحصر بفرد استان است. در شمال بنا مسجدي وجود دارد.
اين پل در شهرستان لوشان جنوبي ترين شهر استان گيلان و در مسير رشت – قزوين در فاصله 93 كيلومتري مركز استان- روي رودخانه شاهرود (يكي از شاخه هاي سفيد رود ) ساخته شده است. رابينو درباره اين پل مي نويسد: پل لوشان داراي 4 دهانه به ابعاد مختلف و نيز موج برگردان هايي در سمت پايه ها است. كوره پوش هايي در ميان پايه از سنگيني پل مي كاهد و در مواقع افزايش سطح آب گذر رود را تسهيل مي كند. طول كلي اين پل 100 متر و عرش آن هفت متر است. در دو طرف مسير عبور عابر، جان پناه وجود دارد و كف پل با قلوه سنگ فرش شده است. پل لوشان پس از زلزله سال 1369 توسط اداره كل ميراث فرهنگي گيلان مورد بررسي اساسي قرار گرفت.
اين مسجد در جوشير لشت نشا واقع شده و بانيان آن محمد خان و مير اسماعيل در دوره قاجار بوده اند. بر اساس كتيبه موجود بنا در سال 1318 ه ق مرمت شده است. مسجد جامع جورشير داراي پلان مستطيل شكل و چهار ستون چوبي در داخل شبستان در دو طبقه است. طبقه اول مخصوص مردان و طبقه بالا مربوط به زنان است. كاشي كاري ازاره هفت رنگ با نوشته هاي آيات قرآني به خط ثلث است. سنگ مرمر كنار محراب داراي 6 بيت شعر به تاريخ 1206 ه ق است. اروسي هاي قديمي با شيشه هاي رنگارنگ و دستك حاشيه طبقه بالا جالب توجه است.
دره بسيار زيباي پل رود پس از گذشت از روستاي ديماين به نواحي ييلاقي اين ناحيه مي رسد. دره پل رود در محل طولا به دو شاخه تقسيم مي شود و هر يك به ييلاق واقع در مسير خود مي ريزد.
گيلان جايگاه مردمي است كه پا به پاي گذشت روزگار همواره آزاد و سرافراز زيسته اند. اينان با سابقه بينش و درك شحيح خود همه وقت به دانش و دانشمندان بها و ارزش شايسته اي داده اند. اشاعه فرهنگ و تاسيس كتابخانه را كه سابقه آن به حدود بيش از ده قرن پيش مي رسد، بايد بر پايه چنين برداشتي دانست. فرمانرواياني مانند عماد الدوله ، بهاءالدوله و عضد الدوله ديلمي كه فرمانورايي آنان از نيمه اول قرن چهارم هجري آغاز گرديده بود، از پيشگامان اين راه بودند. كتابخانه اي كه عضد الدوله ديلمي در شيراز بر پا كرده بود و تمام كتاب هاي آن دوره در رشته هاي مختلف علوم در آن جمع آورده بود، از امكان رقابت با كاتبخانه بزرگ سامانيان در بخارا برخوردار بود. فكر تاسيس كتابخانه ملي رشت كه كهن ترين كتابخانه مستقل عمومي در كشور ماست، در شرايطي به ميان آمد كه كتابخانه هاي موجود جوابگوي نياز مردم در بالا بردن سطح دانش عمومي آنها نبود. در چنين موقعيتي شادروان محمد علي تربت به رياست فرهنگ گيلان رسيد. او با توجه به فضاي مساعد گيلان و مردم انديشمند و روشنفكر اين سامان در صدد بر آمد تا به كمك آنها كتابخانه اي تاسيس كند. كتابخانه ملي رشت ساعت 5 بعد از ظهر روز پنج شنبه 19 مهر ماه 1313 شمسي در حالي كه موزيك شهرداري مقابل دروازه كتابخانه نواخته مي شد با حضور عده اي از دانشمندان و افراد سرشناس شهر ، روساي ادارات ئ فرهنگيان گشوده شد.