اين رود از محلي به نام «شيرگلي» سرچشمه مي‌گيرد. در طول مسير، شاخه‌هاي فرعي كوچكي به آن‌مي‌پيوندند. شيب كوهستاني اين رود ملايم است و مسير آن پس از يك خم بزرگ، به سوي جنوب سرازير شده و وارد ناحيه جلگه‌اي مي‌شود و به صورت چند شاخه به دريا مي‌ريزد.
در نواحي سمام اشكورات محلي به نام كشاچاك محلي وجود دارد كه مدفن عده اي از سلاطين و سادات كيايي است. اين مجموعه در قرن 10 ه ق شكل گرفته و باني آن نيز ميرزا علي كيا است. سلطان محمد كيا، ميرزا علي كيا و پري سلطان و حسني در اين محل مدفون شده اند. سنگ هاي قبور اين مح از نفاست خاصي برخوردار است.
در ميانه جاده رشت - لاكان، در شرق روستاي آقاداناپير، جنگل انبوه و زيبا دامن‌گسترده است. چشمه آب شورلاكان، در دل اين جنگل و در جنوب رشت قرار دارد. آب چشمه در حوضچه‌اي‌باتلاقي مي‌ريزد. ديواره‌هاي چشمه از رسوب‌هاي آهكي پوشيده است. آب چشمه به علّت برخورداري از نمك‌فراوان، شور است و بهمين سبب «آب شور» نيز نام گرفته است. مردم منطقه، چشمه را مقدس مي‌دانند و درفصل تابستان براي درمان بيماريهاي پوستي با آب چشمه حمام مي‌كنند.
خانه ابريشمي از بناهاي زيباي عصر قاجار و در محله صيقلان رشت واقع است. اين خانه داراي دو تالار به نام هاي چيني خانه و تالار آيينه است. هر يك از تالار ها با تزئينات پر كار آرايش يافته اند. در تالار چيني خانه ظروفي منقوش به نقش گل و مرغ، در دوايري كه با گچ بري ها احاطه شده، به جاي گرفته اند. از ديگر قسمت هاي اين بنا تالار آيينه با آينه كاري هاي دقيق و ظريف است. تزئينات بي شمار سقف، گيلويي ها، طاق ها، طاقچه ها و سردرها به همراه گچ بري هاي ظرفي در اطراف پيش بخاري اين بناي مسكوني را در رديف زيباترين منازل دوره قاجاريه قرار داده است. از آنجا كه اين بنا در گذشته به حاجي ميرزا ابريشمي تعلق داشت. امروزه نيز با نام صاحب اوليه آن خوانده مي شود.
اين پل در جاده رشت به صومعه سرا بر سر رودخانه گازروبارساخته شده و شالوده آن به دوره صفوي و قاجار باز مي گردد. پل گازرودبار داراي يك دهانه اصلي و دو دهانه فرعي كوچك است. مصالح به كار رفته در آن آجر با ملات گچ در طاق ها سنگ ساروج در پايه ها است. اين پل به دستور حاجي يوسف بگلوري در دوره قاجار بازسازي شد.