حرم حضرت عبدالعظيم حسني{ري}
حرم حضرت عبدالعظيم حسني يكي از مشهور ترين و شايد به نوعي مشهور ترين بنايي باشد كه در استان تهران وجود دارد. بنايي كه همه ساله بسياري از مردم اقصي نقاط كشور براي زيارت آن رهسپار مي شوند. بناي اصلي و اوليه نخستين بقعه در نيمه دوم قرن سوم هجري قمري، توسط محمد پسر زيد داعي علوي تعمير اساسي شد. با گذشت زمان، متعلقات ديگري هم به بناي فوق افزوده شد تا به صورت مجموعه بزرگ كنوني درآمد. در حال حاضر، اين بنا مشتمل بر حرم ها، رواق ها، مسجد ها، ايوان ها و صحن هاي متعدد است. در دوره صفويه بناهاي اطراف به آن افزوده شد و در دوره قاجار، به دليل نزديك بودن به پايتخت، توجه ويژه اي به آن گرديد.از آثار تاريخي اين مجموعه به سردر آجري دوران سلجوقي و صندوقي از جنس عود، فوفل و گردو با كتيبه هايي به خط نسخ و ثلث برجسته مي توان اشاره كرد كه به سال 725 ه.ق تعلق دارد.بناي اصلي حرم، اتاقي چهار ضلعي به ابعاد 7/5 متري است كه در بالا با چهار گوشواره به هشت ضلعي و سپس به كمك طاق بندهايي كوچك به شانزده ضلع تبديل و زمينه براي برپايي گنبد فراهم شده است.